Transmetuar më 03-12-2019, 12:26

Të jesh në gjendje të udhëtosh në distancat anësore që sistemet diellore të ndara dhe galaktikat ka qenë gjithmonë një ëndërr e ndaluar për këdo që është i apasionuar pas eksplorimit të hapësirës: arritja e yllit më të afërt për ne pasi Dielli do të kërkonte katër vjet udhëtim me shpejtësinë e dritës – pranoi dhe nuk lejohet që ndonjëherë do të arrijmë një qëllim të ngjashëm.

Këto ditë, megjithatë, po diskutohet projekti nga David Burns, një studiues i NASA-s i cili ka botuar propozimin për një lloj të ri të helikës së hapësirës: përbërësi është quajtur motor helikopter dhe – sipas llogaritjeve të shpikjes së tij – mund të mbante një anije me një shpejtësi prej 99% të asaj të dritës.

Motori spiral e bazon funksionimin e tij në një parim të fizikës, sipas të cilit masa e një objekti ndryshon kur shpejtësia e saj i afrohet asaj të dritës. Objektet e marra në konsideratë nga hipotezat e Burns janë jone, të cilat në motor do të bëheshin për të udhëtuar përgjatë një përshpejtuesi të grimcave, në këtë rast një tub me një rrugë spirale, të aftë për t’i afruar këto elemente afër shpejtësisë së dritës.

Ideja është që të rritet shpejtësia e joneve – dhe për rrjedhojë masa e tyre – vetëm kur ata udhëtojnë në një drejtim specifik, në vend të ngadalësimit të tyre kur udhëtojnë në drejtim të kundërt; në këtë mënyrë jonet do të prodhonin shtytje reaktive të shkallëve të ndryshme në varësi të drejtimit në të cilin udhëtojnë, dhe ndryshimi midis dy forcave të ushtruara mund të shërbejë për të çuar anijen në drejtimin e dëshiruar.

Problemet që do të përfshijnë krijimin e një motori të ngjashëm janë të llojeve të ndryshme. Para së gjithash përshpejtuesi spiral duhet të jetë i gjatë 200 metra dhe të ketë një diametër 12, por mbi të gjitha do të kërkonte energjinë e një termocentrali (165 megavat) për të gjeneruar një nxitje të vetëm një Njutoni, të mjaftueshme për të vendosur një pako spageti në dollap.

Në lidhje me këtë, megjithatë, Burns ka kujtuar se në hapësirë ​​nuk ka fërkim që mund të shpërndajë forcën e gjeneruar nga motori spiral, dhe që për këtë arsye futjet e mëvonshme të ushtruara nga pajisja do t’i shtonin njëra-tjetrës pa kufij, duke sjellë një anije eventuale deri në shpejtësinë e dëshiruar ; për ta bërë këtë, sidoqoftë, kërkohet një sasi e konsiderueshme energjie, por edhe kohë e mjaftueshme në dispozicion në mënyrë që shuma e impulsit pasues të prodhojë një rezultat të konsiderueshëm.

Është e paqartë se sa kohë flasim, dhe në çdo rast vepra e Burns thjesht bazohet në llogaritjet paraprake që akoma nuk janë vënë nën xham zmadhues nga ekspertë të tjerë: para se të dini nëse motori helikopian është me të vërtetë diçka mbi të cilën do të jetë e mundur të punohet, ekspertë të tjerë duhet të merren me specifikimet e imagjinuara./b.l/noa.al/