Transmetuar më 03-04-2020, 15:17

Nga Francesco Giubilei

Ardhja e ndihmës ekonomike, materialit mjekësor dhe personelit mjekësor nga dhjetëra shtete të huaja në vendin tonë, përveç demonstrimit të miqësisë që gëzon Italia në botë, ka shkaktuar një fenomen që shumë shkencëtarë politikë kanë përcaktuar ”gjeopolitika e solidaritetit”.

Në disa raste, dërgimi i ndihmës shoqërohet me qëllime politike dhe mbi të gjitha gjestet e solidaritetit (të cilat padyshim që i vlerësojmë në një moment të vështirë për kombin tonë), nuk duhet të na bëjnë të harrojmë përgjegjësitë dhe sjelljen e liderëve ose qeverive në vendet e veta. Ky është rasti i qeverisë kineze, e cila, pa ndihmën e dërguar në Itali, ka përgjegjësi në fazat fillestare të përhapjes së infeksionit dhe nuk mund të merret sigurisht si një model për një demokraci si ajo italiane, apo edhe të ekzekutivit të udhëhequr në Shqipëri nga Edi Rama.

Tridhjetë mjekë mbërritën në Itali disa ditë më parë nga Shqipëria, një gjest i rëndësishëm solidariteti, të cilit ne i jemi mirënjohës popullit shqiptar, por që është bërë një mjet i jashtëzakonshëm propagandistik për kryeministrin Edi Rama. Miliona italianë shpërndanë në mirëbesim videon e Ramës në të cilën ai njoftoi dërgimin e mjekëve në italisht.

Forma e qeverisë në fuqi në Shqipëri është republika parlamentare, që do të thotë se, si në vendin tonë, ekziston një Kryeministër dhe një President i Republikës. Është befasuese që pothuajse askush në Itali nuk e ka përmendur ose falënderuar Presidentin e Republikës Ilir Meta, megjithatë vetë Meta është shprehur: “mirënjohje dhe krenari për 30 mjekët dhe infermierët tanë, të cilët do të japin mbështetjen e tyre në rajonin më të prekur nga pandemia në Itali. Ky solidaritet dhe këto sakrifica do të forcojnë më tej marrëdhëniet e shkëlqyera midis dy vendeve dhe popujve tanë “.

Pak njerëz e dinë që në Shqipëri ka një përplasje midis Presidentit të Republikës Meta dhe Kryeministrit Rama, ne folëm në lidhje me të në një intervistë të realizuar në Meta këtë verë në “Il Giornale” në të cilën Presidenti shqiptar shpjegoi parregullsinë e zgjedhjeve që u zhvilluan në qershor pa miratimin e tij, duke i bërë kështu antikushtetues: “në të gjitha gjashtëdhjetë e një bashki ku po zhvillohej votimi, socialistët fituan sepse u mungonte opozita si gjatë regjimit komunist”, prandaj sot Partia Socialiste kontrollon 100% të pushtetit vendor.

Zgjedhjet u vlerësuan gjithashtu të parregullta nga misioni monitorues i OSBE-ODIHR dhe Kongresi i Autoriteteve Lokale të Këshillit të Evropës për shkak të pranisë së vetëm një partie në votime. Problemet demokratike nuk janë aspekti i vetëm që prek qeverinë e Ramës, sipas Sali Berishës, ish-Presidentit dhe ish-Kryeministrit: “Shqipëria është bërë një lloj diktature e bazuar në trafikun e drogës, një narko-shtet i vërtetë “.

Një akuzë që shpjegon në detaje: “nomenklatura e partisë socialiste administron dhe qeveris territoret individuale dhe, në vend që të mbikëqyrë dhe luftojë paligjshmërinë, nuk bën asgjë. Një fond miliard dollarësh është ngritur çdo vit në Shqipëri për të pastruar paratë e drogës gjithashtu falë një bashkëpunimi shumë të ngushtë me kartelet e Amerikës së Jugut. Ato janë tonelata droge të eksportuara në Itali dhe Evropë, thjesht mendoni se për antimafian italiane trafikimi i heroinës është pothuajse ekskluziv për mafian shqiptare.

Një narko-shtet nuk mund të krijohet pa bashkëpunimin dhe përkrahjen e politikës. ”Berisha nuk është i vetmi që denoncon lidhjet midis qeverisë Rama dhe trafikut të drogës, sipas Fatos Lubonja, një nga intelektualët kryesorë shqiptarë dhe një ish i burgosur politik për shtatëmbëdhjetë vjet gjatë regjimit komunist: “ka një trekëndësh pushteti midis botës politike, ekonomike dhe trafiqeve të drogës “dhe shton:” në Shqipëri mungojnë sistemet imune tipike të demokracisë, pushteti është në duart e bandave, ekziston një ekonomi e paqëndrueshme dhe nuk ka perspektivë për të ardhmen “.

Lubonja pastaj qëndron në një aspekt tjetër në lidhje me pastrimin e parave: “përmes ndërtimeve të reja, paratë riciklohen me çmime jashtë tregut, pavarësisht nga shpopullimi i Shqipërisë”. Gazetari hetues Basir Çollaku, drejtor i lajmeve për Shijak TV, një transmetues privat shqiptar thotë se: “këtu funksionojnë dhjetëra klane që ato veprojnë në një mënyrë të ngjashme me krimin e organizuar në Itali”.

Duhet shumë guxim për të denoncuar publikisht logjikën dhe dinamikën e sistemit shqiptar, nuk është e thjeshtë të bësh lirshëm punën e një gazetari hetues pa iu nënshtruar presionit dhe hakmarrjes, Çollaku në fakt na tregon se ai ka marrë kërcënime të ndryshme që ai ka raportuar tek autoritetet. Siç Petrit Vasili, ish Ministri i Shëndetësisë nga 2009 deri në 2012 me qeverinë Berisha, dhe Ministri i Drejtësisë nga janari deri në maj 2017 në qeverinë Rama, thotë se menaxhimi përfshin edhe menaxhimin e drejtësisë;

“Qeveria Rama ka bërë një seri detyrimesh të papranueshme me reformën në drejtësi, njëra prej të cilave është e lidhur me zgjedhjen e Prokurorit të Përgjithshëm të Përkohshëm. Zgjedhja e tij u zhvillua vetëm me votat e mazhorancës socialiste të cilat ishin 69 në vend të 84 të kërkuarve dhe, pavarësisht se ishte kundër kushtetutës, Bashkimi Evropian pranoi votimin. Derisa të ketë një avokat të përgjithshëm të vërtetë, një figurë shumë të fuqishme në sistemin juridik shqiptar, ai i përkohshëm është nën kontrollin e Ramës me gjithçka që vijon ”.

Gjyqësori është çështja më e mprehtë sot në Shqipëri sepse ekziston një sërë emërimesh njerëzish afër qeverisë që parandalojnë ndarjen tradicionale të pushteteve. Këshilli i Lartë i Prokurorëve udhëhiqet nga Gent Ibrahimi, kunati i kryetarit të komisionit parlamentar për marrëdhëniet e jashtme, Mimi Kodheli, ish-ministre i mbrojtjes i kabinetit të Ramës, ndërsa Këshilli i Lartë Gjyqësor drejtohet nga Naureda Llagami, një person i lidhur ngushtë me figura të rëndësishme të partisë socialiste. Artur Metani, vëllai i deputetes socialiste Eglantina Germani, ish-ministër i qeverisë Rama, u zgjodh Inspektor i Lartë i Drejtësisë, një emërim është në kundërshtim me kriteret kushtetuese.

Nuk mund të mos përmendim rolin e luajtur nga Ardian Dvorani, kryetar i bordit për emërimet e drejtësisë i cili vendos listën e kandidatëve për Gjykatën Kushtetuese; i vetmi problem është se veprimtaria e Gjykatës Kushtetuese është pezulluar për tre vjet. Sot Partia Socialiste kontrollon të katër fuqitë të cilat duhet të përfaqësojnë shtyllat e një demokracie: ekzekutive, legjislative dhe gjyqësore dhe ka arritur të kontrollojë shumicën e pushtetit të katërt (mediave) edhe përmes disa ligjeve jokushtetuese.

E gjithë kjo zhvillohet në një moment shumë delikat për Shqipërinë me fillimin e negociatave për hyrjen në Bashkimin Evropian ashtu siç ka shkruar komentatori i ri dhe i vlefshëm shqiptar Nikola Kedhi në një artikull të fundit duke shpjeguar përkatësinë e kombit ballkanik Kultura perëndimore dhe evropiane, një arsye më shumë për të promovuar hyrjen e saj në Bashkimin Evropian, pa harruar errësirat e qeverisë Rama dhe duke kërkuar qartësi më të madhe.

Rama duket se interesohet më shumë për formën sesa për substancën; komunikues i shkëlqyeshëm, ai nuk është i ri për iniciativat propagandistike dhe duket se ka krijuar “Republikën Shqiptare të atleteve”, aq sa i pëlqen të veshë atlete. Ai aspiron të jetë një Obama në salcën e Ballkanit, por pas axhendës së tij politike liberale dhe pro-hapjes, ekziston një mënyrë e qeverisjes që është gjithçka, por jo transparente dhe kjo, përtej ndihmës së dërguar në Itali, për të cilën ne jemi mirënjohës, nuk mund dhe nuk duhet të heshtet. /Il giornale